بررسی کمی رابطه بین ابعاد اقتصاد فضا و ضرایب داده - ستانده 28 استان کشور

تعیین و شناسایی عوامل ابعاد اقتصاد فضا در برآورد جدول داده – ستانده منطقه ای و همچنین نقش آن در تحلیل اقتصاد منطقه ای موضوعی است که از دهه 1950 همواره مورد توجه تحلیلگران منطقه ای بوده است. بررسی اخیر در خصوص جداول داده – ستانده محاسبه شده در ایران نشان می دهد که این موضوع به طور کلی مورد غفلت قرار گرفته است (بانویی و بزازان 1385).در راستای بررسی مذکور، این مقاله می کوشد تا رابطه بین ابعاد اقتصاد فضا و ضرایب داده – ستانده 28 استان کشور را در سال 1380 با توجه به پنج عامل اقتصاد فضا و نظریه متداول اقتصاد منطقه ای در خصوص ساختار اقتصاد مناطق بزرگ تر و کوچک تر در قالب سه سوال اساسی بسنجد. برای این منظور، از هشت سهم مکانی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند چنانچه اندازه بخش تخصصی (بخش بومی) در منطقه به عنوان یک عامل اضافی در کنار سایر عوامل اقتصاد فضا در نظر گرفته شود، بهتر می تواند وجود یک رابطه بین ابعاد اقتصاد فضا و ضرایب داده – ستانده مناطق را منعکس کند.